tekst: Gemma van Winden
Onderschrift foto: Rina Groot op
de plaats
waar zij haar inspiratie vond en benutte
Rina
Groot is
helemaal klaar voor haar expositie
Schipluiden-
“Kijk, als je nu hier staat, zie je alle facetten van ons mooie Midden-Delfland. Draai je maar rond en dan zie je wat ik bedoel.” Rina Groot neemt je mee naar o.a een plek langs de Vlaardingervaart waar de karakteristieke wereld van Midden-Delfland zich voor je opent. De bekende beeldend kunstenaar uit Schipluiden geeft op 20 juni as. het startsein voor een heel bijzondere tentoonstelling onder de titel: “Een portret van Midden-Delfland”.
De laatste dagen voor deze expositie staan er in haar atelier meters schilderstukken. Als je goed kijkt, zie je dat ze allemaal aansluiten, zo krijg je een totaal beeld van het landschap. En inderdaad is de polder, de einder, de vaart en alles wat zich op de zojuist genoemde bewuste plek voor je ogen ontrolt, terug te vinden op de doeken van Rina Groot.
Rina is, net als zovele mensen, verknocht aan dit gebied. Daarom heeft ze zich er ook zo in verdiept. Waarom krijgt de tentoonstelling, die overigens het hele weekend duurt, de naam: ‘Een portret van Midden-Delfland’? “Een leuke vraag,” antwoordt Rina, “als je over een portret spreekt verwacht je het innerlijk aan de buitenkant te zien. En schilder die een portret maakt, krijgt eigenlijk de opdracht om te laten zien wat er binnenin leeft. Dat doel heb ik me bij deze expositie ook gesteld. Hoe kan ik laten zien wat er in Midden-Delfland gedijt? Hoe krijg ik de wereld van wat wij waarnemen op mijn schilderij? Talloze onderzoekers hebben gezocht naar wat zich onder onze voeten afspeelt, de klei, de veenlaag, hoe gedraagt zich dat? Het water dat steeds een eigen weg zoekt. Wat verandert er als de mens zich bemoeit met het landschap? Als gemeenten besluiten grenzen te verleggen, zal het karakter van de polder toch zijn eigen gang gaan als de mogelijkheid daar is; de polder blijft omsloten door slootjes en dijkjes, daar ligt de grens van het landschap. Dat past ook bij het leven, daar zijn eveneens steeds veranderingen in. Aan de rand van ons dorp wordt de Kerkpolder nu heuvelachtig gemaakt, dat heeft te maken met de vooruitgang of de ontwikkeling. De begroeiing past zich dan aan, de plaats van de bomen, van het water. Strengere maatregelen van de overheid, de invloed die wegen hebben op het landschap, hoe houd je het gebied toch mooi? Waar leef ik en wie ben ik temidden van dit omgevende gebied?” Op haar website staat te lezen: “Polderwegen waar bomen richting geven aan slingerende oevers. Waar land en lucht elkaar raken in steeds wisselende kleuren, de natuur die blijft boeien, het werk van eeuwen, de werkelijkheid is een meesterwerk, een momentopname in de tijd.”.
Rina is een en al enthousiasme en warmte: “Ik ben er ongelooflijk klaar voor. Het is een expositie in en om het atelier. De houtloods, de schuren, alles wordt erin betrokken.” Bij wijze van spreken staat Rina al met haar armen wijd open om honderden mensen te ontvangen. “Dat zou wel heel erg leuk zijn, ik heb er helemaal zin in, dit is mijn moment en daarna zien we wel weer. Dan vind ik vast wel weer ergens anders inspiratie!”
De
expositie “Een portret van Midden-Delfland” wordt gehouden aan de
Dorpsstraat
17-